Ahiyan:
Bütün millete hiç yoksa iki yıllık yalanım var
Yok edin bok herifin biriyim ciğerim çöp
Sen otur kalkma yerinden öperler bir yerinden
Aklımdan bir şey kalırsa beraber yiyelim lan
Söz veriyom tutamazsam kafama sık
Bu kadar dumandan tiksinirsen de durma damara gir
Neden böylesin, böyle huyun, böyle seviyon anana sor
Benimle orman iyi mi değil mi benden hiç yok arama çok
Bir kuduz kadar agresifim tüm itlerin yerine koy
Yaz mağaraları kadar sıcaktır içim, gitte serine çek
Ben yanındayım hissetceksen iliklerimi koluna sar
Sen burdaysan akıllı ol, olan biteni rayına sok
Okul kazancam para yatırdım ailemin hiç güveni yok
Öyle dik durursan indirirler omuza felç
Bunlar bir şey değil gel de evimin içini gör
Lan ben acıncak halde değilim alış gördüm üzeni çok
Bir lavuk tanır mıydın FSM yolunda tabaka
Bir de bir tesbihi var elinde ve kan çanağı cigaradan
Sen hafızanı zorlamadan çıkarırsın ismini
Ben bir dal sigara görmeden gülen yüzümü çıkaramam
Bana bencil deme bencil olsam olmazdı hiç ederim az
Bağırmıycam lan kırıp dökmüycem üzmiycem seni bu kez
Sana b
aşka insan yok ya sanki aldırmıyolar bana nefes
Çatı kaşımdan poz izdüşüm kabus gör ve kederi kes
Aga derdim yok mu, ben top mu yerlerin onlara kafalar yüksek
15 kez ben dedim onlara lan emin ol biz kardeştik
Baba kalpte kırıldık, çok iyiydik, dosttuk biz madde görüldü
Anlık sinirlendim, sildim can ciğerimden oldum sevinin
Yanlış söyler bin paracı, benden duy hatta ağacım
Sen dahil bütün onlar bilmezler yalnız kalmakta nedir
İnşallah düşmezsin ben gibi müptezel itlere ben de ne salak oldum
Ve de doğruyu yaktım içtim yanlış olmakta benim
Yalnız kalmak da benim, bongu dibine kadar almak da benim
Oldu biten hep huyum ondan içerim, adım atsam taklada atmasam ipteyim,
Aferim ibneyi oynayın hepiniz
Çok içtim ömrümü yediniz, yolu geçtim çok büyük eliniz bunu lütfen benim için içiniz
Nakarat (Ahiyan):
Böylesi hiç olmadı gülüm ömrümde günaymadı
Kaderime sor bana sor ne günahı
Kaptan:
Canıma verdiğim kaçıncı ağır hasar bu cevap ver
Yarına kendimi sağ çıkaramazsam bunu yakıp gel
Kulaklarını aç bu sokak ölüm doğuruyor
Dünyaya sataşıyorum denizin ortasından biraz açıkta
İnsanlar bulaşıklar dirilmiycek yıkık kent
Sevdiğim bir soyunup bir giyinmiycek açıkça lan
Anama küfretmeden önce bilip yetim diycek hasımlar
Her kahpe başına 250 gr tüttüresim var
Şimdi hiçbir filme dalmıyom
Bu kendi hayat kavgam inan Azrail'in bile hiç şansı yok
Beni bu dert dağında izleyip durun umrumda değil
Denizin ortası darda fazla adam almıyor
O meşhur paketlerden peşpeşe bitti
Gecenin ağrılarını dumanlarla besleyeceksin
Ben hiçbir zaman yılmadım bıkmayıp deftere çektim bu hissi
Yakında kim olduğumu öğreneceksin değiştim
Her gün aklıma getirmiyorum ölüp gidenleri
Ölüp giden benim çözüm sürem nedir
Köreldi geçtiğim her ten üzünden dedim
Sözümde duramadım böbürlenip kömürlü gözlerim
Sevinçte tanışmadı tıpkı bir gönüllü el gibi
Göğünde yemle kavuşacağına inandığımı sen de bil
Kesin bir sonuca bağladım sorunlu düşleri
Ben Bursa'nın sokaklarında rap yazan bir serseri
Nakarat (Ahiyan):
Böylesi hiç olmadı gülüm ömrümde günaymadı
Kaderime sor bana sor ne günahı