Odamın Işıklarını Kapadım Bu Gün,Ben Yas Tutarken Her Yerde bi düğün
Boğazıma Düğüm Ama Yazar Kalem Ölüm,Rolüm Hayatta Acı Bu BirinciBölüm
Asvalt Üzerine Bağdac Kurdum,Büktüm Boynumu Kendime Sordum,
Nereye Gidiorum Bu Benim Yolum...Şimdi Nerdeyimİşte Sonum
Anlıyıcağınız Gibi Hastayım,Her Günbi Ton Hapla Ayaktayım
onsekiz senede yolu yarıladım,yerdeki naaşımı topra taşıyın
kim umardı atom omuz arasında,uğurlanırsın bi güne selayla
son göz yaşları dökülür arkada,aranır adında bi hatıra
şimdi dört duvara yumruk atınca,pişman olup deftere sarılınca
diycekler atom gene bi savaşta,evet öyleyim deliyim hatta
bağırırım çağırırım kendime zararım,küskünüm herşeye kellemi asarım
beni bana bırakın kendime yeterim,çok kötüyüm üstüme gelmeyin
okyanusa kayıkla açılır gibi,mısraları semaya yazar biri
çok canı acıdıki ağlıyo belli,kendi fani ama sözleri ebedi
yaşadığım her bi gün zindan müebbet hapisim kararsa idam,(yok lan)
sussam kilidimi vursam dilime bu kelepçe taksam kendimi vursam,
NAKARAT
yok olamas kaybettim kendimi vurdum deriine
sus yapamaz bu adam canı acır ama saldırmaz kimseye
NAKARAT
üç beş satıra karaladım döktüm benzini yakamadım ölmek son çare
ebediyen gömdüm ben kendimi toprağın en dibine
elimde şimdi çektim namluya şarjörden üç mermi,
derki kalem bana dokunan en sert yazarın eli,(acıtır tenimi)
bu benim en büyük yapıtım olur,kulaktan girer tam beyine oturur
hükkemmtiim kelimelere,kurşun gibi sözler sayfamı vurur durur
b
aşka diyarda b
aşka bi adam olsam,çekilip kendime ağızmı kapasam
ama olmaz yanlız kalamam ben elbet bir gün daralırsam
patlarsam yanlızsan çek dumanını son dalı öldür
öldüm ben bu gün birinci gündür izlediğinse son roldür.
gördüm gerçeği açtım gözleri,sis bulutunun arasından baktım gökyüzüne
habil kabili vurdu bu gece ama ben ilerlerim hep bildiğim yönde
önümde engebeli taşlara takılır ayaklar düşmem asla
ve şimdi geldi sonum dayadım pattlattım şakağa
NAKARATA
yoook olamas kaybettim kendimi vurdum deriine
suuuss yapamaz bu adam canı acır ama saldırmaz kimseye
NAKARAT
Gönderen:
Ahmet