Verse 1:
Bilmezler kafamdan geçenleri ne dostum ne ailem
Tamamen kaybettim ben gerçeği
Bu tutarsız davranışlar işte hep bu yüzden
Yanıldığımı b
aşkası düşündü hayal benim her şeyim
Onlar için bunlar basit benim için karmaşık
Beklemiyom hiç kimseden bunun için anlayış
Bazen hayatta kalmaktan daha zor geliyor
Bir günü kavgasız bitirmek herkesle anlaşıp
Aşılandı bana ben bir hiçim eğer okumazsam
Kaile almazlarmış Mavişehir'de oturmazsam
Yararım dokunmalı etraftaki herkese
Bu sayede aile kalabilirmişiz sadece
Belki budur tek sebebi bu kocaman öfkemin
Ve payı var tabi içimdeki çocuk İndigo'nun
Annem sanıyor esrar yüzünden böyle oldum
Fakat annecim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun
Nakarat:
Olmadı bunların hiçbiri kendimi kandırıp yıllarımı da boşa harcadım
Olmadı bunların hiçbiri yarattım kafamda şimdi de hayatımı kararttım
Olmadı bunların hiçbiri inat ettim fakat bana hiç kimse inanmadı
Olmadı bunların hiç biri diye düşünebilirler ama ben bunları yaşadım
Nakarat:
Bunların hiçbirini olmamış saysak şimdi
Elde kalan anadan üryan çıplak ben kimdir
Tecrübe ettiğim onca çocukluk travmalarım
Sebebidir evdeki elli şişe Marmara'nın
Yalnızlığımı artırıyor her geçen saat benim
Uyuyamam çünkü her gece farklı bir karar verip
Güne öyle başlarım ama dün devam eder
Yarın da mı böyle olacak olsun ne fark eder
Genel anlamda tek yaptığım ölümü beklemek
Bazen koşuyorum bazen zor gelir emeklemek
Ölümden sonra adalete inanmadığım için
Hakkımı burada istiyom çünkü hak emek demek
Sevdiğim bir dost der ki sorun inanç eksikliği
Çok sayıda inancım oldu geçmişte eskittiğim
Bedenim 80 kilo ruhumsa bir ton benim
Kabul etmek zor ama galiba şizofrenim
Nakarat:
Olmadı bunların hiçbiri kendimi kandırıp yıllarımı da boşa harcadım
Olmadı bunların hiçbiri yarattım kafamda şimdi de hayatımı kararttım
Olmadı bunların hiçbiri inat ettim fakat bana hiç kimse inanmadı
Olmadı bunların hiç biri diye düşünebilirler ama ben bunları yaşadım