Zirvede yine duygular bu gerçeği sarmalardı bir tarafa atardı
bulgularsa senden kalan enkaz ama artık sen kaz çukuru
romantizim kurbanı bu güller birer birer bak elde şehitler
sessiz telkine eşsiz bilgine dertsiz dünyevi kimdi söyle
bilemedi bak alamadı sevgiyi kalamadı yallızlık kime mahsus
malum mazlum dinlenir ancak kaç köle var hayatla barışık
karışık duygular içindeyim sivrilen oklar var kalbim delik teşik ama
şimdi gücüm kalmadı yarınım varmı belirsiz bu günüm sensiz
yok yaşamadım yok herşeyimdi yok yoklukta yoksun dedirtti
ama soğutandı aralara girenler boğuktu seseleri buruşuk yüzler
pisijik güçler deyil evet bilirim kaçında vardı acıma duygsu
kalpte sorgusu yoktu onlar evet birer hain ordusu
saçımda aklar yüzüme yansıdı eskime mayası bu çalan zamandı
kalanla yetin yetin yetin ama artık kurumuş yaprak yeşilin ölümünü
getiren mevsim sonbahar hüzünün mevsimi sendin senle yok olan sevgim
bir
aşk oyunu bu ha kalp bezgin
[Nakarat]
zirvede yine duygularım bak umarsız kalbim yıkıyor herşeyi
sensiz sessiz bu duygulkarım hep esirmi
sakın büyüme bebek büyüme hüzüne boğacak hayat
alacak yanına alacak kimse yok doğdun savaşa
yaşamak boşuna koşmak yarına zor bir iş burada
ebede çalış ama yakarış eksiksiz devam eder
bu mesai kırgın düşürür insanı bitkin burakır
elleri kimler söyle
nedendir elvedalar nedendir nedendir ayrılıklar
söyle kazanan varmı kızgın demiri bu kimler alır eline ha
saçma bu girişimi savunan kimler kıralına gelmemişmi
hüznüm derin uyku bu uyanma vakti verilen sözlerim
varki yine gücüm ümidim oldu
beni terste bulduran bu sorgu sonuncu oldu
miyadı doldu bu
aşka artık itimatta yoktu bak sözlerim
artık kızgın argın firarda aklım sanırım huzurum
kol gezen hayalde gizli saklı duygular çıkacak
ortaya bak bu sonuncu kurgu ben yine yerle
ruhuma dar bu beden sevgiliden geçemem
seyirici olsam bu yaşam filmi ağlamadan geçemem
içimden gelenle yine başım dertte hakimiyet yine sende
üzüerime gelenler yine yıkımda ben enkaz altında bitkin
sıkkın dakikalar yeni dizgin