LD :
Yüzüne dokundum, değişti parmak izim
Senle geçen her saniye hayattan kesim
Beklesin herkes ölümü yaşamak çok mu lazım
Benim senden her ayrılışta geliyo ölesim
Hatırlıyorum da çok severdin yağmurda yürümeyi
Her insan anlar
aşkımızı olsa dahi ölü beyin
Çünkü kalbi var herkesin uyandırırdık o hissi
Çoğu da donup kaldı bizi görüp yolunda yürümeyip
Yarım bıraktım satırları birgün beni hatırla
Sana içtiğim suyun değeri büyük kırk yıl hatırdan
Sende olan herşeyi gördüm her kadında
Ama gördüklerimi bulamadım kazılısın sol yanımda
Bana kızdığın hiç bişeyi sen gidince yapmadım
Sensiz uyandığım hiç bi sabah gün ışığını yakmadı
Tatmadım da hayatın sen olmayan kısmını
Seni düşünmeden hiçbi gece yatağıma yatmadım
Nakarat :
Sensiz olmuyo
Zaman geçmiyo
Bugüne, yarına, yerine birini koyamıyo kalbim sensiz atmıyo
Mett :
Bugün ekimin 14'ü gökyüzünde son dördün
18 yıl ömrümün ölüm gibiydi son dördü
Çoğu kez son gördüm. Ölüm toprağı hor gördü
Seni onunla her gördüğümde kalbime bi kor gömdüm
Şimdi kork. Öldüm. Sol yanım atmıyo
Cehenneme döndü içim çünkü cennetini katmıyom
Kül kokuyo üzerim ölümü kokladıktan sonra
Kokunla alınan her nefes hayatı 4'e katlıyo
Yine külle kaplı yol ama tutuşmayan parçalarla
Gözyaşımla ısınan iki göz bi anda döndü kan çanağına
Kaç yanağına içime çekerek bi buse kondurmadan
Gidince naparsan yap içimdeki gülü soldurma bak.
Her mevsim bekledim cemre niyetine belki sen düşer
Çıkıp gelirsen pembeye döner siyaha bürünen her köşe
Hep düşen sen oldun sonbaharda kalbim ağaç
Yaprak oldun sana benzedi kalbimden her düşen ..