NAKARAT:
gelemem kendime, bana birşey söyle
hiç bir çarem yok, olmaz böyle
VERSE 1:
yak, (yak) hatıraları
eskiden hiç haz almazdım izle katliamımı
yeni bir sayfa açtım henüz yazıyorum
ve göz yaşım da damladı, (damladı) daha da durmadı
bugünde var içimde koskoca bir hasret
ve kasvet yüzümde yinede var basiret
esaret hat safhada olsada mesafe
ister cesaret gördün işte bende var o hamaset
imkansızı istemeyin hayat bunun farkında
bir romanı anlatıyorum her yeni şarkımda
bu belki son olur vedalaşma faslıyla
her zaman yaptığım gibi sarılırım yastığıma
benim için oldukça zor bir imtihan bu
senin için de öyle üzme kendini sus
seni de yordum, kopamıyorduk
bekliyorduk çaresizce, akşam kalkacak o son vapuru...
NAKARAT:
gelemem kendime, bana birşey söyle
hiç bir çarem yok, olmaz böyle
VERSE 2:
yırt at tüm mektupları
yaslan arkana ve izle yeşeren umutları
bu sayfa yeni (bak) bu sayfa b
AŞKa
hikayemiz gizli yazdığım her bir satırda
hatırla geçmişi sanki dün gibi hatırdadır
çiçek
aşkı arıda olmasa asla yapmaz balı
sinirli değilim sayende mülayimim bayadır
olur hale getirdik biz bütün olmazları
kimi zaman olgunum kimi zamanda çılgınım
açıldığında kim örtücek söyle benim sırtımı
gitmek zorunda kalsam toplayıp pılımı pırtımı
ben bu yüzden sadece bu hayata kırılırım
kimse bilmez aslında hep susturdum nefsimi
görüyorum evet... gerçeklerin hepsini
koşmakta yetmiyormuş aşmak için engeli
bu aralar bozdum gibi sanki biraz dengemi
karanlık gecemi aydınlatan
ışığı görmek için can atar
bu ben, kaldı eskide ve oldu sen
görüyorum sende ben
alıştım bir var bir yok olmana
sordum denize çöle ormana
bu masalı kızıma yada oğluma
anlatıcam hadi sarıl boynuma
NAKARAT:
gelemem kendime, bana birşey söyle
hiç bir çarem yok, olmaz böyle