Üç yıl önce başlamıştı her şey öylece aniden
Her ayrıntıyı yazdım bu şiirlere ara vermeden
Nereye gitsem geldi kurtulamadım öfkemden
Kalem elimden düşmez asla bu şair ölmeden
Ne yaparsan yap ama inan dert gitmez başından
Geç de olsa hesap sorulur attığın her adımdan
Bana bulaş fakat gelip de yazdıklarıma bulaşma
Böyle yazmak kolay mı sandın hem de bu yaşta
Tam dibine vurmuşum bugünde pis bi lanetin
İstesem bu kenti istila edip çizerdim istikameti
Sanada gelecek birgün ölüme yolculuk daveti
Bu yürek kırık duvarlarla benim gizli mabedim
Ölüm dediğiniz şey bugün gözlerimde şekillendi
Ask acısından beterdir ölüm birde geçim derdi
Bir kenara çekil ve düşünüp hayal et geçmişi
İçindeki şeytan sana hiç doğru yolu seç der mi
Bir boşluğa düşmeden düşünmenin tam sırası
Burası dünya degil sessiz yoklukların yansıması
Geri dönersin elbet sanada geldiğinde can sırası
Dünya düzenine alış ki sonra zor olur alışması
Hiç ölmek istedin mi hemde bir hiç uğruna
Bende laf anlatamadım nedense şu gurura
Otur ve düşün şimdi satırlarımı duygula
Gerek yoktu yalanlara
aşkı kalbe uygula
Azrail kapıda sen hâlâ susup bekliyorsun ölmeyi
Artık gözünü aç çıkar üstündeki yalancı gömleği
Günahların ardından kim düşünür geri dönmeyi
Bak kıyamet yaklaşıyor bu ölümün en acı örneği
Hayallerini unutmak zor olsa bile bazen unut
İnsanoglu böyledir nedense hep bekler umut
Birkaç satır karaladım hislerimi konuşturup
Gülmedi yüzüm benimde hakkım değilmiydi mutluluk
Kalbimin odalarında açık kalan bi pencere
Eksi yirmi derece soğuk darma dağın çerçeve
Bilirim zordur anlam vermek içimden geçenlere
Öfkeni içinde sakla sonra takılı kalırsın çembere
İlerleyebilmek için hep yeni hedefler belirledim
İnatla savaştım hayatta bu yüzden yenilmedim
Kendimi kanıtlamak için zamanımı bekledim
Sanki kışın ortasında yalın ayak giden deliydim