Iceman:
burası şiir odası burası senin odan
buraya her satırda yokluğunun nemi dolar
yakıp yıktın her ne varsa içimde senin olan
peki ya ağlamak nedendi gülümsüyodun demin ona
benim olan senindir gel istediğini topla
herşeyi al git ancak bu ateşe elini sokma
çünkü canın yanar çünkü canım yanar
çünkü bu hikaye bitmeyecek hiç bizaman mutlu sonla
bi neyzenin ney sesine dolan en saf
aşkısın
en meraklısı dahi susar der sen haklısın
ne ortada ne saklısın ben ne aşık ne safmışım
ne varmışım ne de yanımda bulunduğunu sanmışım
sana dair tüm sözleri yalnızlığa besteledim
bir kere olsun aldatmadım yokluğunu beş senedir
keşkeleri saysam belki yol yapar sana
heralde istemezdim b
aşka bişey yalnızca sevse beni
nakarat:
nerdesin
seni arıyorum karanlık odamda
bakmadığım yer kalmadı
kalan tek şey yol almak
sevdiğimi merak edip olaki bir gün sorarsan
kendinde kendini aramak kadar boş sokaklar
Sehabe:
Cehenneme dönüştüm, yarın dündedir
Toprağıma düşer her gün yağan karın külleri
Mutlu zannedersin diye inan bir an gülmedim
Unutursun dediler güya ünlenip
Sustuğum kadar büyüdü söylediklerin
Belki de gerekmezdi böyle bitmesi
Ama madem gittin orda kal bak, hatıralar üzülüyor
Rüyalarıma gelme artık, kahpeliğin lüzumu yok
Sevmeyenin tek derdi karı kızdır
Beni boş bardaklar anlar, bir de parasızlık
Senden önceye bakıyorum da harbi tasasızdım
Annem her şeyi duymuş, o da sana kızdı
Bu sayfaları daralttın demin
Güneş'i kalem yapıp yazsam da karanlık gelir
Merak ediyorsan yokluğunu arattı deniz
Koklayıp öpmek, sarılmak, sanattır tenin