Verse 1:
Bana martılardan bahset en çok da ellerinden
Öpemediğim ve görmediğim o güzel gözlerinden
Yağmurundan bahset, ne sıcak ne de nemden
Uykularından söz et ne gündüz ne de dertten
Gözlerin okyanus mavisi, orada boğulurum
Ve dünya izlesin bu
aşkın doğumunu
Sen en güzel çiçeksin ben el verdiğin tohumunum
Cennet kokulum, hesap et konumunu
Nakarat (Rashness):
Dokun, kalbime dokun
İçin elverirse söyle ben yokum
Dokun, belki özlersin
Yolundayım sonun, sonundayım yolun.
Verse 2:
İşte
aşk dediğin aynı böyle parlamalı
Sen gel de, ben o yola canla varım.
Özlem asileşti, çatladı ar damarı
Ne güzel şeysin öyle ruhumun karnavalı.
Kelime haznem az kalır geceler olmasın
Bu bir yangının küllerinden doğması
Yüreğimde konvoylar ve düğün kornası
Aramızda bağ var bu düğüm kopmasın
Bir ölü neşesiyle geri geldi
Aslında ayrılık liman değil gemilerdir
Tam bitti dediğim an hayat önüme seriverdi
Sen geldin, cennet bahçesinden fire verdi
Ve gülüm ne istersen dile benden
Ayaklarıma
aşk değdi, istesem de gidemem ben
Aşk gül, ayrılık küle benzer
Ve sen sadece güle benze.
Haziran gözlerinin sabahında kahveyim
Kırk saniye bakıştık kırk yıl kadar hatrı
Kılı kırk yarıp yerküreye sevdamı anlatırken
Kırk saniye bakıştık kırk yıl çıkar aklım
Beyaz
aşkı temiz kılar bu yüzden kar'a saygım
Seni çok severdi eğer annem yaşasaydı
Huzur, denizin gözlerinde mavi
Bu heyecanı tadamazdım daha önce yaşasaydım.
Ve iyi ki iyikilerimdesin
İyi ki ilkim, iyi ki iyi ki derindesin
Kilometrelerce dert var ama dilimdesin
En güzel şarkım iyi ki benimlesin
Aşk, ellerimde ellerin onu azledemem
Bu büyük bir şey katiyen az denemez
Konu senken yenilgiyi hazmedemem
Ve hiç bir koku senin kadar haz veremez.
Uyandı uyuyan can, içimde çocuk büyüdü
Ve dallara sığmayan bir meyvenin yarısıyız
E yani başıma gelen en güzel şey
aşk büyüsü
Ruhuma battaniye, yanaklarıma kaz tüyüsün
Uyandı uyuyan can, içimde çocuk büyüdü
Ve dallara sığmayan bir meyvenin yarısıyız
İçimde sevinç çığlığı bu da
aşk güdüsü
Ne hoş, bir annenin bebeğine ak sütüsün
Nakarat x2 (Rashness):
Dokun, kalbime dokun
İçin elverirse söyle ben yokum
Dokun, belki özlersin
Yolundayım sonun, sonundayım yolun.